Richard Skelton, karısı öldükten sonra müzik yapmaya başlamış biri. Sustain-Release adlı çalışmaları, karısına adanmış şarkılardan oluşuyor. Bu albümleri, internet sitesinde kişiye, onun ismine özel, kendi özel paketlemesi ile mektup aracılığı gönderiyor. Bir örneğini şuradan görebilirsiniz.
Ekşisözlük'te coincidencejokeopus adlı yazar tüm düşündüklerimi açıkça ifade etmiş:
Richard Skelton'ın çalışmaları belli bir hissiyattadır. Müziği, acısını dahi tam olarak ifade edememenin acısını ortaya koyar . Acısından bahsetmez, müziğinde acısını nasıl ifade edebileceğini arar ve kendini bunu ifade edebilecek kadar bütünlükte hissedemez, sürünen sürüklenen seslerin adamıdır. Melodiye dönüşen her şey insana bir ritim verir, yaşanabilir onunla, Skelton'da acısını içinden atacağı veya artık onunla yaşayabileceği şekilde bir melodiye ulaşmaya çalışır. Oldukça yoğun çok somut bir gerçekten güç aldığı için kendi doğruları içinde mükemmel olan melankolik eserlerin bestecisi.
Skelton'ın benim kişiselimdeki yerinden bahsetmek gerekirse; Detmold'un son gecesinde, sabaha karşı hangarın camlarına vuran yağmur damlalarının sesi ile Skelton'ın karısına adadığı bu melankolik ezgileri dinlemek eşsizdi. Biz, uykuya direniyor ve Detmold'ta yaşananları geride bırakmak istemiyorduk çünkü biliyorduk ki geride bırakılmış Detmold günleri de ilerideki melankoli kaynağımız olacaktı. Ben piyanonun yanındaydım ve tüm ilkel duygularımın patlama noktasında durup, bir Rus-İspanyol kırması köpeğin boyun tüylerini hafifçe okşuyordum.
Richard Skelton olmasa, gerçeklik şiirselliğinden büyük oranda kayıp verirdi.
selam Trenkel. ekşi sözlükten işe yaramadığımı hissettiğim ayrılmıştım. şimdi alıntılandığıma, hem de çok sevdiğim bir müzisyeni dışarılarda bir yerlerde dinleyen birilerine daha rastladım diye çok sevindim açıkçası. müzik üzerine yazmaktan çok zevk aldığımdan, ve hatta sanırım ihtiyaç duyduğumdan acaba bunu yapmaya değer mi diye kendi nickimi arattım ve bu siteyi buldum. blogunda okumaya değer çok şey var ve bayağı zamanımı harcattıracağa benziyor.
YanıtlaSilAylar sonra cevap yazmamın mahcubiyetiyle söylemeliyim ki; teşekkür ederim.
Silsenin hissettiğin 'yalnız olmama' durumunu ben de senin bu yorumun ile birlikte hissettim.
''Demek ki orada bir yerde benimle aynı müzik zevkini paylaşan, yazılarımı da okuyan biri var.''