The Act of Seeing with One's Own Eyes, hayatında sadece bir kere (o da çok genç yaşında) cansız beden görmüş Stan Brakhage'nin 40'lı yaşlarına geldiğinde açığa çıkan ölüm korkusunun sinemaya yansımış hali. Yorumdan, metafordan arındırılmış gerçek. Belki bir şekilde kişinin yaşama ve kendisine olan bakış açısını değiştirebilecek güçte bir iş.
Brakhage'nin her türlü yorumdan arındırılmış kamerası, bir morga giriyor ve cansız bedenlere yapılan otopsileri izliyor. İlk başta oldukça iğrenç bulacağınız görüntülere bir süre sonra alışıyorsunuz ve farkediyorsunuz ki, gerçekten de izlediğimiz şey bir et parçasının kesilmesinden öte değil. İşte bu noktada insan ya ruhun önemine -varlığına- inanıyor ya da bunun aksine, varlığın sadece et ve kemikten oluştuğunu, bilinç kaybının -ölümün- her şeyin sonu olduğuna inanıyor.
Ama asıl soru şu ki, sinema bir 'kurucusu' olmadan salt gerçek neticesinde porno ile aynı değeri taşımaz mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder