Cafe Müller, Pina Baush'un 1978 tarihli kareografisidir. Pina'yı keşfetmem kendisinin ölümünden sonra oldu. Wim Wenders'in Pina adlı filmi olmasa keşfedemezdim.
Bu performans, altını felsefi olarak da doldurabilen bir şiirsellik ile kadın-erkek ilişkisine yoğunlaşıyor. Aramaya, bulmaya, kaybetmemek için direnmeye, kaybetmeye, acı çekmeye, kabullenmeneye, unutmaya ve tekrar bulmaya dair bu döngüyü vücutlar ile tanımlıyor.
Cafe Müller, Pina Baush ölmeden önce, 2006 yıllarında repertuarında kendisinin de sahne aldığı tek gösteriydi. Kendisinin "Dance, dance... Otherwise we are lost." sözünü şimdi daha iyi anlıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder