William Basinski - Melancholia


William Basinski'nin müziği ile Detmold'ta ilginç tecrübeler yaşadığım bir dönemde tanıştım. O an fonda çalmadığını bilsem bile, Basinski'nin Melancholia'sını her dinlediğimde aklıma oldukça geniş, ortasında şiirsel bir şekilde duran kuyruklu piyano dışında boş kabul edebileceğimiz hangarın zemininde Marti ile ayağa kalkamayacak kadar sarhoş olduğumuz an geliyor. Güneş yeni doğuyordu, ikimizde uykuya direniyorduk ve o an, orada, o şekilde mutluyduk.

O an olmasa bile Detmold'ta o ilginç günlerden birinde, Marti ile gözlerimizi kapatıp, Basinski'ye bir süreliğine tüm gerçekliğimizi verdiğimizi hatırlıyorum. Bu paylaşımın sebebi, ikimizin de aynı hastalıktan muzdarip olmamızdı. Başka bir insan ile aynı şeyi yaşamam mümkün olamazdı.

Hayatta bazı anlar oluyor ki, insan tüm hayatını sadece o anı yaşayabilsin diye sürdürmüş olduğunu ve artık huzurla ölebileceğini düşünüyor.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder